We lopen deze etappe van het Utrechtpad begin maart 2009. Het begint als een mooie late-winterdag, maar in de loop van de dag wordt het toch wel erg donker en valt er een klein spatje. We gaan met de bus naar Werkhoven, daar lopen we bij de bushalte weg met een zonnetje recht in het gezicht. Even een boerenweggetje over, een bruggetje leidt naar een pad door één van de velden. De asfaltwegen worden afgewisseld met paden door het bos en de weilanden. Dan moet je af en toe ook een sloot over.

De route volgt een deel van de Kromme Rijn. Ooit was dat de grens van het Romeinse Rijk. De betonnen paal herinnert hieraan. Hij staat op de plaats waar de Oude Kromme Rijn en de Caspergouwse Wetering bij elkaar komen. Aan het einde van de wetering de afslag naar het talud van de brug over het Amsterdam Rijn-kanaal. Prachtige uitzichten over de omgeving. Het pad langs het kanaal is gelukkig alleen voor voetgangers. Het is lang. Aangezien in het niets elk detail de moeite waard is, alle tijd om te kijken naar de schepen in het kanaal, de bordjes met de nummering, de dijk die langs het kanaal loopt, de eindeloze rijen bomen enz. enz. Vanzelf komen de sluizen in het zicht. Niet bijzonder mooi. Opvallend zijn wel de woningen die er als noodwoningen uitzien.

Voorbij de sluis zicht op de windmolen van Wijk bij Duurstede. Terwijl je in je ooghoek nog naar de veerpont kunt kijken, kan je ook het beroemde gedicht van Marsman “Denkend naar Holland” lezen. Een betere plek voor dit gedicht is niet mogelijk. Een parkje van Zocher ligt om het kasteel van Wijk. De kasteelpoort uit brengt je in de historische binnenstad, eindpunt van de wandeling.

Deze etappe is ongeveer 18km. Hij is met de geel-rode strepen gemarkeerd. De actuele route vind je op Wandelent.nl. De track van de wandeling die wij gedaan hebben vind je hier.