Vandaag in de ochtend een mooie wandeling gedaan. Het zou weer erg warm worden dus vroeg op pad voor een boswandeling. De start was even lastig. Volgens de beschrijving konden we 100m voor de start langs de kant van de weg parkeren… ja ja. Met een trekker wellicht. Maar goed, opgelost. De start is bij de rivier de Dordogne, dus omhoog de helling op. Het was nog fris en daarom goed te doen. Over boswegen, bospaadjes en uiteindelijk een paadje zo smal.. En dat is dan niet zo erg, ware het niet dat er een beekje langs loopt én prikkeldraad. Vooral het laatste is niet fijn.
Eenmaal het dal uit worden we begroet door een grote hond. Snel tot de orde geroepen door het baasje, een jongeman van ongeveer 8 jaar. We lopen door tot het dorpje Chenailler-Marcheix. Met een kerkje uit 1200 ofzo en een paar statige woonhuizen. We eten wat op de treden van het bordes van de kerk. Wanneer we verder willen komt de hond nog even kennismaken en grijpt de jongeman weer in, dit dit keer onder het toeziend oog van de buurman-op-leeftijd.
Nog verder omhoog, tussen de velden door. Ons waren mooie uitzichten over het dal van de Dorgogne beloofd, en dat kwam uit. Na een poosje wordt de stilte onderbroken door een snerpende kettingzaag. Wat later zien we dat er gewerkt wordt aan het open houden van de bomenhaag langs een veld.
Na het hoogste punt van de wandeling gaat het langzaam naar beneden. Eerst een prettig stuk over een asfaltweg, daarna over een landbouwweg. Het laatste stuk, dat het meest recht naar beneden gaat, is klauteren. De weg is stukgereden. Halverwege krijgen we de schrik-van-de-dag wanneer twee reeën op ons afkomen rennen. Zij in de remmen, wij ook, en weg zijn ze. Kort daarna horen we een hond blaffen. Hopelijk is het goed afgelopen.
Het laatste stuk gaat weer over asfalt, zodat we rustig naar de auto terug kunnen lopen.