De tweede etappe van de Traagste Tocht van Nederland gaat van station Rheden naar de bushalte Moscowa bij Arnhem. We parkeren de auto in de wijk, maar missen net de bus. Dus we lopen naar het Rijnstate ziekenhuis waar bussen wat vaker rijden. Via station Arnhem met de trein naar Rheden.

Zodra we gaan lopen missen we al een afslag. De track zegt dat we over het perron het station uit moeten, maar wij kiezen toch voor de veilige optie en lopen via de weg. We steken de weg over en lopen omhoog over de Heuvensweg het park Veluwezoom in. Het is een poosje droog geweest en het waait behoorlijk, de stofwolken waaien over het veld en we worden licht gezandstraald. In het bos lopen we over een wat scheve weg, langs een dijkje. Doel is de Dassenberg. Die valt nu op omdat de struiken in bloei staan. Opvallend is dat op de heidevelden de berken gerooid zijn. Blijkbaar gaat de heide weer als veld teruggebracht worden. Volgend doel is de Beekhuizense Beek. Een behoorlijke afdaling om uiteindelijk bij de beek uit te komen. Daar omhoog naar wat treffend het Kleigat genoemd wordt. Een plek waar in het verleden klei afgegraven is. Omhoog, omlaag naar de toren op de Kluizenaarsberg, de Emmapiramide. We slaan de toren over, maar staan wel even stil bij het oorlogsmonument.

Vlak hierna iets wat niet erg vaak voorkomt bij een Trage Tocht: een stukje over de begraafplaats Rosendael. Wijzelf slaan een begraafplaats zelden over, en dan is het heerlijk om te zien dat de route er over gaat. Opvallend is de “losse” plaatsing van de graven, het is niet heel erg strak georganiseerd. De oorlogsgraven van vliegeniers (Engels en één uit Nieuw Zeeland) zijn altijd indrukwekkend. De paaltjes, zonder naam of verdere aanduiding, worden helaas niet toegelicht. Het zijn de graven van bedienden van het huis en mensen uit het dorp.

Na de begraafplaats gaat het door het Rozendaalsebos richting de A12. Daar lopen we de wijk Geitenkamp in (sinds 1956). Langs de Beukenlaan loopt een voetpad (zonder beuken), dat een mooi uitzicht geeft op de ontwikkeling van de naoorlogse volkshuisvesting. Bij de dagbesteding komen we nog het boekenkastje “De lezende Geit” van de Lions Club tegen. Toch maar eens zelf boeken meenemen om terug te zetten, want we hebben weer enkele schatten gevonden. We slingeren over groenstroken naar de heuvel “Hoogte 80” maar stoppen onderweg toch even bij de kerk, want bij een naoorlogse wijk hoort een gelijke kerk. Heerlijk.

Het laatste stuk gaat door Klarenbeek. Wij besluiten om niet op en neer het dal door te gaan en hoog te blijven en lopen langs de Steenen Tafel terug naar de auto.

Deze etappe van de Traagste Tocht van Nederland is ongeveer 15km. Wij hebben het einde iets ingekort en dan wordt het 14km. Je vindt deze wandeling op de Wandelzoekpagina. De track van de wandeling die wij gelopen hebben vind je hier.