We lopen deze etappe als laatste dag van een wandelweekend. De etappe is daarom niet zo lang, we moeten nog naar huis toe. Uit de beschrijving en het profiel maken we op dat we het zwaarste in het begin van de dag hebben, daarna is het redelijk vlak, uitlopen tot aan Heimbach, waar onze auto staat.
De voorspelling was een dag met veel zon en meer dan 25 graden. Voor ons is het dan prettig om veel door bossen te lopen. Dat klopte redelijk. De start is natuurlijk bij ons hotel, Hotel Am Wiesengrund. Het dorp uit en dan de bossen door: omhoog en daarna nog verder omhoog. Af en toe een redelijk vlak stuk. Voor Schmidt, aan de bosrand, het toppunt van de E8 tot nu toe wat betreft hutten: deze hut is echt van alle gemakken voorzien! Nadat we deze wonderlijke uitdossing bekeken hebben toch maar doorgelopen naar het dorp. Schmidt is niet een heel mooi dorp, maar wat wel bijzonder is, is de kerk. Daar ligt een enorm aantal zonnepanelen op het dak. Op één van de muren de meters die laten zien wat de opbrengst is. Daarnaast het ecologisch verantwoorde betoog van de kerkgemeente waarom zij dit verantwoord vinden. Mooi of niet, het verhaal klopt. Na Schmidt nog verder omhoog, naar het uitzicht over het stuwmeer van de Rursperre. In de afdaling plots de ingang van een soldatenschuilplaats. Een herinnering aan de 1e en 2e wereldoorlog die in de Eifel diepe sporen hebben getrokken. De sperre zelf is een lange rechte dijk. Na de monding een elektriciteitscentrale uit het begin van de vorige eeuw. Een en al Jugendstil. Erg mooi. Eigenlijk de stop waard om de rondleiding te doen, maar dat bewaren we dan voor een volgende keer. Daarna naar Heimbach. Eerst met uitzicht op het kasteel, vervolgens de oude brug.
Deze etappe van de E8 is ongeveer 16km. De track van onze route vind je hier.