We lopen van Miltenberg naar Collenberg. We zetten de auto in Collenberg en nemen de trein naar Miltenberg. De P bij het station is ongeveer 3 meter van het spoor en telt 10 plaatsen. Op één na allemaal leeg. Hier is alle ruimte.
De trein stopt alleen op verzoek in Collenberg, wanneer er mensen op het perron staan die duidelijk maken dat ze mee willen, stop de trein. Daarna is het een “giant step for mankind” om de trein in te komen. Tien minuten later zijn we in Miltenberg.
Daar nemen we de trail die we gister gevonden hebben en lopen de heuvels weer op. Vandaag volgen we het grootste gedeelte van de dag de rode diagonaal.
Vrij in het begin van de wandeling hangen er op een splitsing over beide wegen rode linten. Het is niet de bedoeling dat we verdergaan. Het nette alternatief is dat we omkeren. We besluiten de linten te negeren. Er is bosbouw. Op de heuvel boven de weg is een harvester bezig bomen om te halen. Langs de weg veel stapels vers gezaagd hout. We lopen snel door. Na twee kilometer nog een lint, blijkbaar is het gevaar geweken. Wat niet wijkt is dat de weg beschadigd is door al het zware verkeer van de bosbouw. Op de Söhl-Hohe een bericht dat de weg vanwege Europese ontwikkelingsfondsen voor het landelijk gebied, hersteld wordt. We volgen de route door de bossen en komen steeds verder van de Main af. De M hebben we al lang achter ons gelaten. Naast de rode diagonaal komen we op bomen een zwarte R tegen. De Roter-Berg weg volgens de kaart. Een LAW die niet meer bestaat.
Vlak voor Collenberg verlaten we de rode diagonaal en vertrouwen we op de Maria-route. Die brengt ons prompt langs een Waldkapelle. Met een flink verval lopen we vervolgens Collenberg in.
Deze dag was ons regen en veel bewolking toegezegd. Gelukkig viel dat mee. We hebben regelmatig in de zon gelopen en de hoeveelheid neerslag mag geen naam hebben.
Dit was echt een bos-wandel dag. We hebben de Main nauwelijks gezien.