Deze derde dag lopen we langs de rand van de Eifel en langzaam het gebied uit. De rand is vrij letterlijk: er zijn mooie uitzichten naar het noorden vanuit de bosrand. We lopen Bad Münstereifel uit onder (weer) een stadspoort door. De beschrijving gaat nu langs een drukke weg, een school en dan een smal paadje min of meer recht omhoog. Het stadje ligt echt in een dal. Eenmaal boven volgen we een höhenweg. Dus nauwelijks stijgen of dalen. Een drukke weg, blijkt uit de markering en uit de goed verzorgde hut. Eén van de vele die we tegen gaan komen deze dag. Vlak en rechtdoor loopt lekker door. Af en toe een weiland met een weggetje. Je zou je bijna in Nederland wanen.

De Steinbachtalsperre is een stuwmeer dat later ontwikkeld is voor het toerisme. Zwembad, restaurant etc. Wij lopen door tot aan de stuwdam voor een bankje. Langs de bosrand weer uitzicht naar het noorden. Maar ook een stukje door het bos. Bij de oude schuur naar rechts. Binnenkort stort die in. Het brengt je naar Queckenberg. Bij de kerk rusten we even en zien dat er meer panden aan onderhoud nodig zijn. Na Queckenberg hebben we ook uitzicht op de heuvelrug aan de overkant van de Rijn: het Siebengebirge.

Daarna door de velden en door bossen De route gaat nu het Kottenforst in. Een aangelegd bosgebied. Eén van de vele Pionier-wegen die we tegenkomen. De Pioniers waren een onderdeel van de Hitler-jugend. Blijkbaar hebben zij de oorlog geholpen met het aanleggen van wegen.

De markering geeft (ook) aan dat we dicht in de buurt van Rheinbach komen. De route komt Rheinbach in bij een sportpark. Ook een groot, maar ook nogal macaber oorlogsmonument. Het deel ondergronds laat skeletten zien in donkere kleuren en afschrikwekkende uitdrukkingen. Het is een schril contrast met het pittoreske Rheinbach. We overnachten in Hotel Mitte, in de oude zoetwarenfabriek.

Deze etappe van de E8 is ongeveer 16 km. De track van de route die wij liepen vind je hier.