Op onze tweede wandeldag van het wandelweekend gaan we eerst met de auto naar Tecklenburg. Daar parkeren en dan met de bus naar Lengerich. Het is mooi dat we deze volgorde gekozen hebben, in Lengerich wordt het busstation verbouwd en was het anders wel erg zoeken geworden naar de bus die één keer in de twee uur rijdt.

Het is een warme dag, gelukkig lopen we grotendeels onder de bomen. Alleen daardoor wat weinig foto’s. De wandeling start met een aanlooproute langs de kalksteengroeve van de firma Dyckerhoff. Onderweg borden over hoe het er voor WW2 uit gezien heeft. Wat nu helemaal begroeid is, blijkt de locatie van kantoren en rangeerterreinen. Boven gekomen zien we één groeve van Dyckerhoff. We volgen de route en pakken nog even een klein stukje mee van de allereerste etappe die we gelopen hebben, in 2017.

In het bos ook een verwijzing naar de spoortunnel die er gelegen heeft. De huidige tunnel is later aangelegd. Ook in dit verhaal weer een verwijzing naar WW2. De tunnel is was de werkplaats voor dwangarbeiders die vliegtuigonderdelen moesten maken.

Bij een oefenterreintje van een hondenvereniging is er gelegenheid om naar de kalksteenwand te kijken. Er is goed zichtbaar hoe de laag met schelpenresten omhoog geduwd is en daardoor verticaal is komen te staan.

Dit stuk van de Hermannsweg is behoorlijk populair op deze zondag. Overal mensen. Het pad loopt tussen bossen en velden door. Wel zo afwisselend. Bij het uitzichtpunt Ziegenhütte kijken we de groeve Steinbruch in Kleefeld in. De groeve wordt door zijn vorm ook wel een canyon genoemd. Ondertussen is het behoorlijk warm geworden, dus we lopen snel door de schaduw in. Nadat we bij Bashake de A1 onderdoor gelopen zijn, komt Tecklenburg in zicht. Naast het pad omhoog een enorme paddenstoel op een oude boomstronk. Deze keer laten we ons het terras niet afnemen en genieten nog even van een Duits feestje op het pleintje.

Deze etappe van de Hermannsweg is iets meer dan 10km. De track van de route die wij gelopen hebben vind je hier