Een hete dag. We gaan een wandeling doen die grotendeels vlak is: de Soleleitungsweg. De wandeling begint met een klim, een stukje afdaling en pakt dan de Soleleitungsweg op. Een pad aangelegd om pekel over afstand te transporteren. Vals plat en we lopen het naar beneden. Aan het einde dan wel weer terug naar de parkeerplaats.

De start is in het niks, bij een wandelparkeerplaats. Daar prachtig uitzicht op de voor-Alpen. En met de juiste bebouwing hoor je de traditionele liedjes voor je. De weg omhoog gaat met een aardige omweg naar Berggasthof Söldenkopfl. Omdat het daar behoorlijk druk is, lopen we door en starten aan het relaxte deel van de wandeling: de Soleleitungsweg.  Halverwege hebben we uitzicht over de Wimbach met de keien en gruis-loop, wat later op Ramsau.

Een replica laat zien wat er gebruikt werd voor het transporteren van de pekel: houten pijpen. Opvallend, maar wel logisch: ijzer zou in de kortste keren wegroesten. Om de loop zo goed mogelijk te houden werden er bruggen en tunnels aangelegd. Vlak na de tunnel en de waterval, lopen we weer omhoog, terug naar de auto.

Deze wandeling is ongeveer 10km lang. De route die wij gelopen hebben, vind je hier.